Indie monument Grootegast

Indie monument Grootegast

Een boot vol jongemannen vertrekt richting Nederlands Indië.
Op de boot bevindt zich de dan net 20 jarige Andries Ansing uit Oldekerk en bataljonscommandant Venema, de opa van Ard van der Tuuk, nu burgemeester van de gemeente Westerkwartier.

Beide mannen maakten onderdeel uit van het bataljon 403 BI genaamd “Noorderlicht”.
Ansing heeft deze oorlog overleefd. Venema echter is gesneuveld toen hij met zijn jeep tussen Batang en Pekalongan in een hinderlaag liep. Volgens Ansing wilde Venema niet wachten op versterkingen want dat duurde te lang. Samen met kapitein De Regt sprong de majoor in  zijn jeep. Normaal reed hijzelf nooit. Hoge officieren werden gereden. De auto reed op een mijn die daar destijds in grote hoeveelheden lagen. Kapitein De Regt  overleefde de klap maar verloor zijn rechtervoet. Venema liet echter het leven. Op 38 jarige leeftijd liet de majoor een vrouw met vier kinderen achter. Van der Tuuk heeft zijn opa dus nooit leren kennen. Sterker, zijn moeder was nog maar twee jaar oud toen deze tragedie In Nederlands-Indië plaats vond.
Ansing was in die tijd chauffeur op de jeep. Op de achterkant van een foto met de vernielde jeep, in bezit van Ansing,  staat door hem handgeschreven:

“Eens mijn jeep. Nadat hij op een mijn was gelopen.
Dit was het resultaat. Hierbij sneuvelde majoor Venema.”

Ansing is zelf 20 maanden in Nederlands-Indië geweest. Hij ontving een tientje voor iedere maand afwezigheid thuis. Slechts 220 gulden hield hij er aan over.  
Ansing maakte mee dat collega’s in een hinderlaag liepen. Veelal werden ze afgeslacht. Ansing is overspannen geworden na thuiskomst. In tegenstelling tot de huidige tijd was er geen opvang van getraumatiseerde soldaten.

“We werden naar huis gestuurd en moesten ons maar redden.
Ik stapte hier uit de bus en dat was het …”

Op 4 mei 2018 legden van der Tuuk (toen nog burgemeester van Grootegast) en Ansing even na 20.00 uur samen een krans ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers bij het Indië monument aan de G.P. Beukemalaan in Grootegast.

Bijzonder: de Beukemalaan is vernoemd naar een oorlogsslachtoffer uit Grootegast wiens naam staat vermeld op het oorlogsmonument aldaar.