Sietse Veldstra

Sietse Veldstra - 22 jaar (Student)

Sietse was een zoon van een veehandelaar uit Den Ham (Gr.). Hij studeerde bij het uitbreken van de oorlog aan de HTS, de Hogere Technische School in Groningen. Vanwege de oorlog werd de HTS gesloten; Sietse ging thuis op de boerderij aan het werk. Door een toeval kwam hij in contact met ingenieur Schelling, die in het verzet zat onder de naam De Groot. Via ingenieur Schelling kwam ook Sietse in het verzet, en wel bij de groep Roelof Heidema. Deze groep van tien jonge mensen observeerde voor de inlichtingendienst van het verzet, de meesten in de provincie Groningen. De observaties van de groep werden verzameld en doorgegeven naar Engeland. Vanuit Engeland kwamen er ook opdrachten en verzoeken om inlichtingen binnen.
Sietse werkte in een groot gebied. Hij trad daarbij onbevreesd op en sloeg zich er in de meest bizarre omstandigheden doorheen. 

Tijdens een van zijn observaties vlak bij het kamp Westerbork werd zijn aanwezigheid wel door de Duitsers waargenomen, maar zij sloegen er in eerste instantie geen acht op.
Toen Sietse weer was vertrokken kwamen ze tot de ontdekking dat hij waarschijnlijk een spion was geweest die het kamp had geobserveerd en dat zij hem hadden moeten arresteren. Ze sloegen alarm en gingen naar hem op zoek.

Op het perron van station Beilen hield een Duitser de wacht om te voorkomen dat Sietse met de trein zou vertrekken. Sietse zat ondertussen echter al in de stationsrestauratie en zag de Duitse wacht op het perron. Hij schoof het gordijn van het raam waar hij zat dicht, zodat hij niet opviel. Tot zijn opluchting kwam er een politieman op het perron. Sietse rekende af, ging naar de agent en begon een praatje te maken. Hierdoor viel hij niet op bij de Duitse wacht. De trein kwam, hij vertrok met de trein en was weer vrij van angst.
 
Zo heeft hij zich vele malen uit moeilijke situaties weten te redden. In 1944 sloeg het noodlot echter toe. Een broertje van Roelof Heidema werd gepakt door de Gestapo en via die jonge jongen werden de namen en verblijfplaatsen van de groep bekend.

Sietse was intussen uit veiligheidsoverwegingen naar de familie Poppema aan de Gaaikemadijk gegaan; hij was verloofd met een van de meisjes Poppema. Helaas was dat ook al bekend bij de Gestapo. Toen hij op 22 november 1944 op het land aan het werk was, kwamen de Duitsers hem arresteren. Ze brachten hem naar het beruchte Scholtenshuis in Groningen. Daar heeft hij een verschrikkelijke tijd meegemaakt. Voortdurend werd hij verhoord en gemarteld, maar hij heeft niets losgelaten en niemand verraden.

De martelingen werden duidelijk uit het gescheurde ondergoed dat zijn verloofde van hem terugkreeg als ze hem schoon ondergoed bracht. Vanuit het Scholtenshuis werd hij overgebracht naar de gevangenis en van daaruit naar kamp Neuengamme in de buurt van Hamburg. Zijn verloofde ontving nog een briefje van hem. Met bloed schreef hij: “Ik maak het niet lang meer.” In Neuengamme kreeg hij de band ‘Ter dood veroordeelde’ om zijn arm. Op 16 januari 1945 werd hij daar door de Duitsers vermoord.

Sietse heeft zich onderscheiden door moed, trouw aan Nederland en bescherming van zijn medestrijders. Hij moest het met zijn dood bekopen.

Aduard in de oorlog
Aduard kent achttien slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog: Joodse inwoners die vermoord zijn in vernietigingskampen, verzetsstrijders die tijdens hun activiteiten van het leven zijn beroofd, boeren die om het leven kwamen tijdens de melkstaking, een soldaat die sneuvelde tijdens het uitoefenen van zijn functie en mensen die helaas op het verkeerde moment op de verkeerde plek waren.